________________________________________________________
Yarım kalmış bir sevdanın hazin öyküsünü yazmaktayım. Ellerim hala titriyor. Yüreğim biraz puslu. Evet nereden başlasam bilmiyorum diye başlarlar ya hani, işte ben de öyle başlıyorum. Bilmiyorum.. Biliyorum ama susmaktayım. Bu hazin öyküye mutlu bir son aramaktayım ama olamıyor. Nefes alır gibiyim, gerçi o da biraz acıtıyor.
Umutlarım patlıyor!
"Bir erkeğin hayatında ses etmeyip pes ettiği anlar vardır." Bu anları anlamaktayım. Ve yine buruk ritimler tutan kalbime inat hala seni sevdiğimi zannetmekteyim.
Ama gideyim. Gideyim de bir adı olsun bu sessiz vedanın. O an ılık bir rüzgar essin içime. Üşüyeyim sanki titrercesine.Yağmur yağsın yine, hüzünleneyim. Bulutlar boşalsın gözlerim dolsun. Ne seni özlesin hasretim, ne de beni közlesin kasvetin. Uğrunda ölünce içeceksem şehadet şerbetin, sana tek bir söz düşer; afiyet olsun.
Olsun. Solsun. Yeter ki senin canın sağolsun. Fakat asilce bir veda olsun. Ve dağ olsun yangınlarım. Donsun umutlarım. Yine olsun. Yine solsun.
Anladım. Anladım olamayacak. Öyleyse olmayacak bütün dualara gelsin; amin. V'elhamdülillah.
________________________________________________________
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Allah razı olsun.