Ne arkadaş, ne dost, ne sevgili… Ne çektiğim sigara, ne içtiğim kadeh. Fayda etmedi hiçbir zaman içimdeki boşluğu doldurmaya. Her yolu denedim inan hayatımdan çıktığından beri. Ben çare aradıkça daha da büyüdü sanki. Seni hayatımdan, kalbimden sökmem için birçok sebep var… Ama anlayamadığım, hala kendimi sorguladığım tek şey var senle ilgili… Neden? Neden bu kadar çok sevdim seni? Ne farkın vardı da bu kadar tutuldu kalbim, ruhum sana? Yıllar geçmesine rağmen her sabah uyandığımda neden ilk sen geliyorsun aklıma? Nedir seni bana unutturmayan şey! Aşk mı? Ah hayır. Aşktan da öte olmalı benimkisi! Aşk; benim hissettiklerimin, yaşadıklarımın yanında çok basit kalmıyor mu? Görmeden, sesini duymadan, varlığından bir haber geçen onca sene… Aşk için biraz fazla değil mi bunlar? Elimde tek bir fotoğrafınla seni yaşatmam aşktan da fazlası değil mi? Beynimde kalan birkaç anıyla ruhumda hala seni yaşatmam aşka ağır gelmez mi?
