yaklaşık beş milyar yıldır hiç durmadan dönen şu küre-i arzda belki de beş dakikalığına, istasyona beş kala'da ilk blogumu oluşturuyorum. evet arkadaşlar bu benim yazı hayatında ilk adımlarım. umarım beni aranıza kabul edersiniz. heyecanlı mıyım, değilim. nasıl yazılacağını biliyor muyum, bilmiyorum. hayır bilmiyorum. beğenilme amacım var mı. o da yok. 'ne demeye yazıyon la o zaman' diyebilirsiniz.
bütün bu sorulara şöyle bir cevap verip yazıma devam etmek istiyorum. sosyal yaşamda olan insanların hayatları sürekli bir döngü halindedir. zaman olur sevinirler, zaman olur üzülür, zaman olur düşünür gibi, mesela şu anda karşımdaki üç kişi farklı, bilmiyorum belki de üçü de farklı alemlerde, bir amca da şimdi yanımızdan geçti. pek uzattım galiba dedim ya pek bilmiyorum. akışına geldiği gibi yazıyorum şu an. her ne ise işte insan bir olayla karşılaşıp bu duygularını hep içeri atarsa bu bir gün patlar. bence bazı hastalıklar psikolojik olur derler ya. hah işte bir nedeni de bu olabilir. üzüntü de olsa sevinç de olsa insan bir şekilde bunu dışarı çıkarmalıdır. ya taşa yaz, ya toprağa yaz, ya gel bloga yaz, ya birine anlat veya kimseyi bulamadıysan avuçlarını aç allah'a yalvar. aslında doğrusu en başında allah'a ismiyle başlayıp, onun her şeyi gördüğünü bilip, ondan bizi doğru yola iletmesini dilemeliyiz, en doğrusu da budur bence. kur'an'a ve islam'a en iyi nerede hizmet edebileceksek bizi orada istihdam etmesini dilemeliyiz.
evet sevgili OKUYUCU arkadaşlar daha çok şey yazmak isterim ama şimdilik kısa keselim. dediğim gibi bu benim ilk yazım fazla da uzatmayalım. bismillah deyip tekrar işimize dönelim. hadi bismillah...
