Neler doğardı ?

Gün doğmadan neler doğardı

Umutla bakardık dünyaya

Evet ben de diyorum artık ;

Gün doğmadan neler doğar.

Penceremden içeri dolarken güneş

Görünmüyor aslı

Ancak habercisi

Bir ressamın fırçasından çıkmış gibi bulutlar

En güzel ressamın fırçasından çıkmış bulutlar.

Bir çığlık,

yarıyor tan yerini

Şafak vakti yaklaşıyor,

ben korkuyorum.

Yalnızlık, kimsesizlik..

Hayır değildi bunlar sebebi.

Peki ya neydi sebebi.

Nefes, nefese.

Ben nefes nefese

Koridorlar karanlık,

Ah işte orada

-Lanet olsun çarpık kentleşmeye .!

Binaların arasından doğar ışık.

Gün doğunca söyle: biter mi sensizlik?

Dışarıda insan seli, kendimi kandırmaya

Ve bir o kadar da yalnızlık

Dememeliyim yalnızlık

-ah çok da saçma-, sensizlikti adı.

Etmemeliyim Hakk'a hakaret haşa.

Sensizlikti beni yıpratan.

Gün doğarken tekrar tekrar anlıyor insan

Sensizlikte yoktu konuşulacak lisan..

Ben de bir çentik attım duvara sensiz günler adına:

Ve bir daha..

Ve bir..

Bir daha...